بررسی ارتباط کاهش اسید اوریک با کاهش فشار خون بیماران مبتلا به هیپراوریسمی و پرفشاری خون

مقدمه: پرفشاری خون، یکی از شایع ترین بیماری ها و از علل اصلی ناتوانی و مرگ و میر در جهان به شمار می رود. با وجود این، کنترل این بیماری همچنان با مشکل روبه رو است. مهار عوامل مختلف زمینه ساز پرفشاری خون، می تواند به کنترل بهتر این بیماری بیانجامد. هیپراوریسمی، به عنوان یکی از عوامل دخیل در بروز پرفشاری خون شناخته شده است. با این حال، تاکنون مطالعات اندکی در مورد تأثیر کاهش اسید اوریک بر کاهش فشار خون انجام شده است. از این رو، مطالعه ی حاضر با هدف بررسی اثر مصرف آلوپورینول -داروی کاهنده ی اسید اوریک سرم- بر روی پرفشاری خون انجام شد. روش ها: پژوهش حاضر، یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده ی دو سو کور بود که روی 50 بیمار مبتلا به مرحله ی اول پرفشاری خون و هیپراوریسمی انجام شد. بعد از همسان سازی از نظر سن، جنسیت و شاخص توده ی بدنی، بیماران به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. سپس به مدت دو ماه، گروه مورد روزانه 200 میلی گرم آلوپورینول و گروه شاهد، دارونما دریافت کردند. در ابتدا و انتهای انجام مطالعه، فشار خون سیستولیک، دیاستولیک و سطح اسید اوریک سرم اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss تحلیل گردید. یافته ها: مصرف آلوپورینول نسبت به دارونما به طور معنی داری منجر به کاهش فشار خون سیستولیک (0002/0 = p) و دیاستولیک (0003/0 = p) شد، اما با در نظر گرفتن سن و جنسیت، کاهش معنی دار فشار خون سیستولیک و دیاستولیک فقط در مردان بالای 50 سال دیده شد. در مردان کمتر از 50 سال و زنان، کاهش فشار خون از نظر آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری: درمان هیپراوریسمی با آلوپورینول، در کاهش فشار خون سیستولیک و دیاستولیک مردان بالای 50 سال مؤثر است. در حالی که در مردان کمتر از 50 سال و زنان مبتلا به پرفشاری خون و هیپراوریسمی، این دارو تأثیر چشمگیری در کاهش فشار خون ندارد.